Hoofdmenu

zondag 31 januari 2010

Niet veel te melden
De belasting van de enkel wordt stilaan opgedreven. Er wordt vooral gewerkt aan het verhogen van de stabiliteit. Ook de trainingsintensiteit mag verhoogd worden. Voor het ogenblik loop ik max 5 km in 1 keer tegen 9 a 10 km/u. Zo kom ik al aan een weektotaal van 23,9 km.
Vandaag is Lotte nog eens naar de bostraining olv Gentil geweest. Na haar knieblessure was er de fun een beetje af, maar ze blijft toch verder lopen. Omdat ik chauffeur van dienst was, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om zelf een beetje te lopen. 2 x +/- 4 km en 300m stappen samen met Albert die na maandenlang blessureleed ook de conditie aan het opbouwen is. In totaal liepen (soms schaatsten) we 8,52 km in Buggenhout bos in 48'52" (gs. 10,5 km/u en ghs 155). Af en toe voel ik de pees nog tegen het enkelgewricht schuren en dat is een teken dat het nog niet volledig genezen is. De eerstvolgende cross waaraan ik hoop aan deel te nemen is die van Lebbeke op zondag 28 februari, gevolgd door die van Opwijk en als afsluiter van de winter, de Hemaco jogging in Dendermonde. Maar morgen is er eerst kine en dinsdag ga ik zwemmen.

Tot de volgende keer

Van Doorens Kapelletje

Van Doorens Kapelletje of Zittingsweg-kapel

Ter ere van de Heilige Rozenkrans.Langs de eeuwenoude kerkweg naar Opstal staat deze kapel. Jozef Van Dooren bouwde het in 1892. Het kapelletje bergt een beeld van O.L.Vr. van de Rozenkrans, Kandelaars, siervazen en enkele stoelen. Het was vroeger een rustplaats op weg naar de parochiekerk te Buggenhout.

zaterdag 23 januari 2010

...
Ik weet niet echt hoe ik er moet aan beginnen deze keer. Een positieve noot of ... minder goed nieuws ... ik zal maar met het laatste beginnen. Deze namiddag mocht ik van de kinesist eens rustig aan gaan lopen in het bos of op gras, een zachte ondergrond dus. Met de fiets treeds ik naar de piste van Lebbeke om er een aantal rondjes rond het voetbalveld te lopen. Toen ik er aan kwam stonden de 100 en de MUG langs de Finse piste en waren de ambulanciers een man aan het reanimeren. K.B., een lid van onze club had die mens gevonden toen zij er aan kwam om haar rondjes te lopen en heeft de redders van het zwembad gaan halen, welke dan op hun beurt de hulpdiensten opgeroepen hebben. Alle hulp kwam echter te laat want toen ik er al was, kwam de brandweer met een tent en zijn de 100 en de MUG vertrokken, zonder die persoon mee te nemen. Probleem bleek echter dat die persoon geen identiteitskaart of iets dergelijks bij had. Vanaf nu ga ik nooi meer lopen zonder een gegevenskaartje. Je weet maar nooit.
Het positieve nieuws dan. Deze week heb ik bij de kinesist 3 x 1,3 km gelopen aan 8 km/u. Dat is 2 x meer dan vorige week en vandaag ... heb ik de teller nog eens aangedikt met 5,53 km in 36'17" (gs. 9,1 km/u). Deze laatste kilometers heb ik gelopen op de Finse piste, samen met K. Het deed deugd om nog eens een half uurtje pijnvrij te lopen. Morgen rustdag.

Tot de volgende keer

zondag 17 januari 2010

Kilometers maken ...
Dat heb ik vandaag gedaan op het jaarlijkse eetfestijn tvv onze loopclub. Het werd een topeditie met heel veel mensen die zijn komen eten. Mijn taak was het opnemen van de bestellingen en daarna heb ik geholpen met het ronddragen van het eten. Men mocht komen tot 15u en rond 15u30 was iedereen bediend. Daarna was er nog de opkuis. Nu een douchke nemen en rust.

Tot de volgende keer

zaterdag 16 januari 2010

Triathlon week
Dinsdag ben ik naar het zwembad van Lebbeke geweest om er 40 x 25m te zwemmen. Snel zwemmen doe (kan) ik niet en zodus duurt zoiets bij mij lang, meer dan 30'. Het voornaamste is echter ... in beweging blijven. Op vrijdag mocht ik na de normale kine-behandeling, 5' stappen, gevolgd door 10' lopen aan 8km/u. Niet zo snel als ik gewoon ben, maar het doet toch deugd om weer te kunnen/mogen lopen. Voor, tijdens en na heb ik geen last gehad van de blessure. Nu halverwege het aantal kine-sessies begin het eindelijk beter te gaan. Vandaag ben ik op een geleende mountainbike (dank aan mijn schoonbroer) een toertje van 13,89 km gaan doen in en om Buggenhout bos. 45' fietsen tegen gs. > 18km/u. Het lag er glad bij, soms moest ik al mijn stuurkunsten boven halen om niet onzacht in aanraking te komen met de ondergrond. Een leuke afwisseling en best voor herhaling vatbaar.
Morgen is het 'rustdag' op sportief gebied. Mijn kilometers zal ik echter wel doen op het eetfestijn van onze club in zal Ons Huis in Lebbeke. Ze serveren er lekkere biefstuk met frietjes.

Tot de volgende keer

maandag 11 januari 2010

Er komt beweging in
Dan heb ik het niet over vastgevroren waterkraantjes, sloten, ... maar over mezelf. Gisteren namiddag een korte wandeling van zo’n 5 km gemaakt, met het fototoestel in de aanslag. Eigenlijk was het al een beetje laat in de namiddag om nog echt goed belichtte foto’s te maken. Op geen enkel moment heb ik last gehad van de blessure ook al heb ik soms aan een stevig tempo gestapt. Misschien dat ik op vijdag voor het eerst een paar looppasjes mag wagen op de loopband bij de kinesist, maar dan mag er geen tegenstribbelende enkelpees meer zijn.
De crossen in Hamme (zondag as) en Bornem (zondag 24/01) komen nog veel te vroeg. Ik denk zelfs dat het PK op zaterdag 06/02 nog niet haalbaar is, al is dag nog 'heel' ver weg.
Morgen ga ik opnieuw baantjes trekken in het vernieuwde zwembad van Lebbeke.


Tot de volgende keer


Opstalse kerk

zaterdag 9 januari 2010

Koning winter
Terwijl wij hier zitten te bibberen bij -7 tot -9 heeft men in Buskerud (Noorwegen – ten westen van Oslo) temperaturen gemeten van -40 en lager. Dat is pas koud. Nu is men over de koude winter aan het zagen, maar feitelijk is dit een normale winter voor onze contreien. Vandaag is er al een klein laagje van zo'n 3 cm sneeuw bijgevallen. Dit geeft dan een kleine 10 cm in totaal. Positief aan deze lage temperaturen is dat er weinig muggen zullen zijn volgende zomer. Minder positief is dit weer voor de sportievelingen onder ons.
Door het strooien, … liggen de voetpaden er gevaarlijk glad bij. Ook snel lopen bij deze koude is niet goed voor de longen (vooral voor de longblaasjes).
Voor de rest gaat de revalidatie gewoon voort. Veel verbetering is er niet, maar we blijven hopen dat de blessure snel genezen is en we opnieuw aan het loopwerk kunnen beginnen. Gisteren mocht ik voor het eerst 15' stappen op de loopband met de loopschoenen. De veters heb ik minder vast gestrikt zodat ik geen last had. Straks ga ik opnieuw een kwartiertje stappen op onze loopband.



onze tuin


onze tuin


onze tuin


werkloze BBQ


Tot de volgende keer

woensdag 6 januari 2010

Welke blessure ?
Het is een ontsteking aan 1 van de 3 pezen die vertrekken in het onderbeen (achter de kuitspier) en die dienen om de voet te buigen. Het zijn de 'flexor hallucis longus', de 'flexor digitorum longus' & de 'tibialis posterior'. De behandeling is niet zo makkelijk omdat er weinig doorbloeding is in pezen en omdat ze redelijk diep in de voet liggen. Volgens de kinesist is het een blessure die heel weinig voorkomt, maar ik ben 1 van hen die deze blessure krijgt. :-(

Bron:

http://www.swsportmassage.nl/anatomie/flexorhallucislongus.htm
http://www.swsportmassage.nl/anatomie/flexordigitorumlongus.htm
http://www.swsportmassage.nl/anatomie/tibialisposterior.htm

Tot de volgende keer

dinsdag 5 januari 2010

2009
Het begon allemaal goed. Naarmate het veldloopseizoen vorderde liep het steeds beter en vooral sneller, met enkele goeie prestaties en een goed gevoel na het Belgisch kampioenschap voor masters in Herentals. Na een 2-tal weken rust begon de opbouw naar het zomerseizoen. Nu zou ik kennismaken met de piste en deelnemen aan enkele 1.500 en 5.000m wedstrijden voor masters. Maar … op dinsdag 31 maart 2009, tijdens een intervaltraining, probeerde ik het jonge geweld te volgen. Mijn linker hamstring had het zo niet begrepen met een scheurtje tot gevolg. Een dikke anderhalve maand buiten strijd en daarna kon de (rustige) opbouw van de conditie opnieuw beginnen. Op 21 juli nam ik nog eens deel aan een wedstrijd, de Dender & Schelde jogging te Grembergen, zonder enige ambitie. Het liep beter dan verwacht. Trager dan in 2008, maar volledig pijnvrij. Op 14 augustus waagde ik een 2e poging in de Corrida van Merchtem. Het werd een succes. Ik liep de 6 km aan een gs. van 13,7 km/u. Het ging dus de goede richting uit met de conditie. We beleven rustig verder bouwen naar het crosseizoen toe en de eerste resulaten waren goed. Telkens sneller dan in 2008. Met het oog op 2010 werd het gemiddeld aantal weekkilometers langzaam opgedreven tot een +/- 60. Dit gemiddelde liep ik al zo’n week of 8. Voor de training op dinsdag 15/12 leek het alsof mijn loopkous niet 100% ok zat en heb ik die training afgewerkt. Toen ik ’s anderendaags vertrok (10m gelopen) voelde ik een stekende pijn aan de binnenkant van mijn voet, net onder het enkelgewricht. Dit voelde niet normaal aan en ik ben onmiddellijk gestopt. Gelukkig maar. Met ijs en Flexium zalf probeerde ik de symptomen te bestrijden. 1 week later ging ik naar de huisarts. Zij stelde tendinitis vast aan de enkel en wou een bevestiging dmv een echografie. Idd deze gaf haar volledig gelijk en kine was aangewezen om het genezingsproces te versnellen. Daardoor eindigde mijn loopjaar toch wat in mineur.

2010
Begon zoals 2009 geeindigd is, met de nog steeds aanslepende blessure. Zolang ik geen loopschoenen of wandelschoenen draag is er geen vuiltje aan de lucht. Ik kan volledig pijnloos stappen en zelfs (een klein eindje) lopen. Maar eens ik iets smaller schoeisel aantrek is die stekende en zeurende pijn er weer. Van de kinesist mag ik ook gaan zwemmen. Straks ga ik in het vernieuwde zwembad van Lebbeke een duik nemen. Zwemmen is iets wat ik niet graag doe, maar om de conditie toch nog wat op peil te houden ga ik mezelf verplichten om de zwembroek aan te trekken.
Of ik nog ga of kan deelnemen aan crossen deze winter kan ik nu nog niet voorspellen. Alles hang af van het herstel. Deze zomer zeker geen pistewedstrijden, maar omdat het 5 jaar geleden is dat ik in Eindhoven mijn eerste (en voorlopig laatste) marathon gelopen heb, zou ik dit jaar opnieuw deze afstand willen lopen. Van onze club zijn er een aantal lopers en loopsters die de Nacht van West-Vlaanderen als wedstrijd gekozen hebben. Hopelijk geraak ik op tijd klaar om daar ook te kunnen starten. Voor de rest van het jaar zijn er nog geen concrete plannen, enkel een paar ideetjes.

Tot de volgende keer