Lopen op een lag pitje
Na de Corrida van Merchtem is het lopen opnieuw op een lager pitje gezet. Eerst omdat ik geen zin had, maar vooral omdat ik heel veel last/pijn had in mijn schouder. Het was zelfs zo erg dat ik er niet kon van slapen (hoe ik mij draaide of keerde, niks hielp). Dan maar naar de dokter geweest en die stelde vast dat de spieren in mijn schoudergordel volledig geblokkeerd waren. De kiné heeft dit perfect opgelost, al heeft het serieus pijn gedaan (tijdens en na de eerste behandelingen). Het tweede probleem was de tintelingen in mijn duim, wijs- en middelvinger. Het voelde alsof er met ontelbare naaldjes in gestoken werd. Dus op zondagochtend naar scanner om de nek te laten onderzoeken. Daar werd er een heel kleine hernia en slijtage vastgesteld. Deze zijn niet in die mate dat ze de oorzaak zijn voor mijn klachten. Op donderdag naar de Fysio arts om de zenuwen te testen met elektrische pulsen. Mijn zenuwen en spieren zijn nog in orde. Er werd enkel een ontsteking in mijn pols (carpaal) en in mijn nek vastgesteld. Een inspuiting met cortisonen in de de zenuwbaan in mijn pols zou 90 % van mijn proleem oplossen. En inderdaad, zo’n 14 dagen later gaat het al veel beter. Enkel nog wat ‘tintelingen’ in mijn arm en vingers afkomstig uit mijn nek. Vooral als ik niet op mijn houding let.
Tot de volgende keer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten