Woordje van dank ...
Aan de bedieners van de hemelsluizen om zo vriendelijk te zijn te wachten met ze open te zetten tot ik juist ver genoeg weg van huis was dat niet meer de moeite loonde om terug te keren. Dus van de 11,2 km zo'n 10 km in de gietende regen. Zelfs in het bos viel hij nog met bakken door het bladerdek. Dit is eens iets anders dan steeds in een mooi zomerzonnetje rondjes te lopen. De warmte heeft mij er niet echt van weerhouden om te lopen, waarom zou de regen dat dan doen. Toch was ik blij dat ik thuis was, want alles was drijfnat (zelfs het t-shirt onder het regenvestje). Het resultaat mocht er ook zijn (vind ik) 11,2 km in 56 min (gs. 12km/u).
Nu 2 rustdagen en zaterdag een wedstrijdje meepikken (normaal gezien toch). Alhoewel je weet maar nooit, er steeds iets kan tussen komen.
Tot morgen
2 opmerkingen:
Lopen in de regen kan leuk zijn. Zolang het maar niet stormt... Niet?
Ik ken het gevoel. 'k heb vandaag hetzelfde meegemaakt. 'k heb geen douche meer nodig.
Een reactie posten